შესაძლოა ფიქრობდეთ, რომ ბავშვის ცხოვრებაში მშობლისა და მასწავლებლის როლი განსხვავებულია. სინამდვილეში, მშობელი შვილისთვის პირველი მასწავლებელია. ყოველდღიური რუტინა საუკეთესო შესაძლებლობას იძლევა ბავშვის გონებრივი განვითარებისთვის. იქამდე, სანამ

ყველა ქცევას წინ უძღვის განწყობა, თუმცა ეს არ არის ბუნება-განწყობილება, ეს არის მზაობა ქცევისათვის. იმისათვის, რომ ადამიანმა ისწავლოს, აუცილებელია, მას ჰქონდეს ამის განწყობა, წინააღმდეგ შემთხვევაში,

მასწავლებელი ხშირად ავტორიტეტული ბავშვების დამორჩილებას იწყებს და მთავარი შეცდომა, ჩემი აზრით, სწორედ აქაა. ბავშვი, რომელიც ადრეულ ასაკში ამჟღავნებს ძლიერ „მეს“, მასწავლებლის „მეტოქე“ კი არა, ძალიან